Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ, ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


Έχουν μεγάλη σημασία τα άρθρα του κ. Α. Γιαννά. Ας θεωρηθεί βέβαιο πάντως ότι η παρουσία ενός άρθρου στο Θεόδοτο δεν σημαίνει πάντοτε πως με αυτό συμφωνεί κι όλο το επιτελείο του μπλογκ σε όσα το άρθρο αναφέρει. Θεωρούμε όμως ότι και μόνο η έναρξη των σχετικών συζητήσεων αποτελεί μεγάλο βήμα για την καθημαγμένη από την ανοησία και αρλουμπολογία Ελλάδα μας. 
      

Γράφει ο Αναστάσιος Γιαννάς


Μάσκα του Διονύσου
Όπως ασφαλώς γνωρίζετε, στην αρχαιότητα όλα είχαν ένα θεό-προστάτη: Η θεά της σοφίας ήταν η Αθηνά, η θεά του κυνηγιού η Άρτεμις, η θεά της γης η Δήμητρα, κλπ. Έτσι και η δημοκρατία  είχε τον δικό της θεό-προστάτη και θεό-δημιουργό - αν και αυτό το γεγονός πάντα κρατήθηκε καλά «χωμένο μέσα στην γη», κάτι που ανταποκρίνεται εξάλλου και στην φύση αυτού του  θεού, αφού ανήκει στην κατηγορία των χθόνιων (=υπόγειων). Όταν ο Πλάτων, κατηγορούσε το δημοκρατικό σύστημα και τα δημοκρατικά ήθη,  το έκανε για τρείς λόγους: Πρώτον διότι ήταν ο ίδιος μάρτυρας της πνευματικής και πολιτικής παρακμής που έφεραν τα δημοκρατικά συστήματα. Δεύτερον, διότι νοσταλγούσε την Ομηρική Ελλάδα, την εποχή δηλαδή των ηρωικών βασιλέων και των  σοφών Ιερέων, την εποχή  κατά την οποία δέσποζε το Απολλώνιο πνεύμα. Ο τρίτος λόγος της εχθρότητάς του προς τη δημοκρατία προερχόταν από το ότι γνώριζε το μεταφυσικό παρασκήνιο της έλευσης της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ακριβώς γι’ αυτό το παρασκήνιο θα μιλήσουμε τώρα.



Α. Βloemaert, O Ύπνος του Μεθυσμένου Διονύσου
Όπως έγραψε στο Ε΄ βιβλίο των Πολιτικών ο Αριστοτέλης: «Ο τύραννος οδηγείται στην εξουσία από τον λαό και τις  μάζες…..» Πράγματι η  ιστορία το αποδεικνύει: Σχεδόν όλοι οι τύραννοι πήραν τoν έλεγχο του κράτους ξεκινώντας από την θέση του λαϊκού ηγέτη· ο Διονύσιος στις Συρακούσες, ο Πεισίστρατος στην Αθήνα, ο Κύψελος στην Κόρινθο κ.λπ. Ήταν ο Πεισίστρατος που  επέβαλε την τέλεση του Διονυσιακού διθυράμβου ως επίσημη τελετή: Η λατρεία του Διόνυσου, είχε πάντοτε στην Αττική λαϊκό χαρακτήρα και έτσι αποκαταστάθηκε και αναδιοργανώθηκε από τους τυράννους -  σε αντίθεση με τις θρησκευτικές τελετές και λατρείες της αρχαίας αριστοκρατίας. Με αυτό τον τρόπο γίνεται πολιτειακή και επίσημη μία πολιτιστική μορφή (ο Διονυσιασμός) που μέχρι τότε  ήταν στο περιθώριο. Ο ιστορικός των θρησκειών R. Pettazzoni γράφει: «Η Διονυσιακή θρησκεία, αγροτικής προέλευσης, με οπαδούς της τις πληβείες αγροτικές μάζες, εμπλουτισμένη από εξωτικά στοιχεία, έργο [αυτό το τελευταίο] βορείων πληθυσμών που εισήχθησαν στην Ελλάδα ως δούλοι, ήταν σχετική… με μία σφαίρα έξω-πολιτειακή και κοινωνικά κατώτερη. Παρ’όλα αυτά ένα μέρος της προσελκύστηκε στην τροχιά της Ολύμπιας θρησκευτικότητας, παράλληλα με την  πολιτική άνοδο των λαϊκών στρωμάτων και την κατάκτηση από αυτά του Κράτους….»

Απολλώνιος συμβολισμός
Και ο Julius Evola συμπληρώνει: «Το σημείο της κρίσης βρίσκεται μεταξύ του 7ου και 6ου αιώνα π.Χ. Σε αυτή την περίοδο εκτινάσσεται το Διονυσιακό κύμα στην Ελλάδα, φαινόμενο που αποκτά ιδιαίτερη σημασία από το γεγονός ότι κατά κύριο λόγο ήταν το θηλυκό στοιχείο που του άνοιξε τις πόρτες. Σχεδόν ταυτόχρονη, πράγματι, με τη διονυσιακή επιδημία , είναι η κρίση του αρχαίου αριστοκρατικού-ιερατικού πολιτεύματος των Ελληνικών πόλεων. Ένα επαναστατικό φαινόμενο αλλοιώνει εκ βάθρων τους αρχαίους θεσμούς, την αρχαία αντίληψη του κράτους, της νομοθεσίας, της ίδιας της ιδιοκτησίας, και διαχωρίζει την κοσμική εξουσία από την Πνευματική/Ιερατική αρχή· αναγνωρίζει, παράλληλα, την εκλογική αρχή και εισάγει θεσμούς που λίγο-λίγο ανοίγονται στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, στην  ακάθαρτη αριστοκρατία του πλούτου (η κάστα των εμπόρων…) και τέλος στην ίδια την πλέμπα (= όχλο), που προστατεύεται από τους λαϊκούς τυράννους, επιφέροντας έτσι την  εγκαθίδρυση του δημοκρατικού καθεστώτος. Βασιλεία, ολιγαρχία, μετά οι αστοί και τέλος, νόθοι άρχοντες που βασίζουν την εξουσία τους μόνο στην προσωπική τους αίγλη και στηρίζονται στον «δήμο»· αυτές είναι οι φάσεις της επανάστασης που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και που ξαναέγινε στην αρχαία Ρώμη…» 

Ο Διόνυσος λοιπόν δεν αντιπροσωπεύει απλώς τον χαρούμενο αυθορμητισμό ή τον οργιαστικό εκστασιασμό που αντιτίθεται στο Απολλώνιο πνεύμα. Ο διονυσιασμός ήταν κάτι πολύ περισσότερο: Ένα παραβατικό επαναστατικό ρεύμα, με ισχυρή την παρουσία του θηλυκού στοιχείου, το οποίο προκάλεσε τεράστιες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές στον αρχαίο κόσμο.

Η γνωστική "Σοφία"
Είναι σίγουρο ότι εάν στο διάβα του, ο Διόνυσος δεν συναντούσε την Ολύμπια θρησκεία και το Απολλώνιο πνεύμα, η κλασσική αρχαιότητα, όπως την γνωρίζουμε, δεν θα υπήρχε. Παρ’όλα τα παρακμιακά φαινόμενα των αρχαίων δημοκρατικών πόλεων, υπήρξε η πνευματική και καλλιτεχνική άνθηση που όλοι γνωρίζουμε, διότι η Ολύμπια θρησκεία και το Απολλώνιο πνεύμα κατάφεραν να συγκρατήσουν, εν μέρει έστω, τον Διονυσιασμό και να του προσδώσουν νέα χαρακτηριστικά, πιο εξευγενισμένα, που πριν δεν είχε. 

Και ιδού το παράξενο της ιστορίας:  Όταν πλέον ο αρχαίος κόσμος τέλειωσε και μαζί του ο παγανισμός, τότε στην θέση του έρχεται ο Μεσαιωνικός κόσμος· η αριστοκρατία αναγεννιέται  και επανεμφανίζεται, με τη χριστιανική πλέον μορφή,  το αριστοκρατικό- ιερατικό πολίτευμα. Η Ιπποσύνη έχει για οδηγό της τον νέο ηλιακό θεό, τον Χριστό. Τότε ακριβώς, εφόσον πια δεν υπάρχει ο Διόνυσος, τη διάβρωση της κοινωνίας την αναλαμβάνει το ρεύμα του γνωστικισμού: Τη θέση του οργιαστικού Διονύσου την παίρνει πλέον το γνωστικό θηλυκό «Σοφία», η θηλυκή -κατά τους γνωστικούς- έκφραση του Θεού.(=φεμινισμός, δημοκρατία, αριστερά, οικολογία, ομοφυλοφιλικός γάμος κ.λπ.)

26 σχόλια:

  1. Έτισ όπως τα λέει ο Θεόδοτος είναι.Τι είναι αυτά; Η "Σοφία του Θεού είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος"; Πού ακούστηκε αυτό; Εάν δεν είναι αυτή ακριβώς η διατύπωση αίρεση και μάλιστα αποτρόπαια, τότε τι είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. A, έτσι! Μπήκαν και στη Ρωσία οι γνωστικοί; Τότε τι απορούμε για την κομμουνιστική "επανάσταση" κ.τ.λ.;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η λεξη σοφια εχει ενυποστατο χαρακτηρα και αναφερεται στον υιο και λογο του Θεου που ενανθρωπησε για τηνσωτηρια του ανθρωπου.Παροιμιες θ 1-6 '...ελθετε και φαγετε των εμων αρτων και πιετε οινον ον εκερασα υμιν....'Στο βιβλιο των παροιμιων γινετε λογοςγια την Σοφια του θεου τον Λογο του Θεου που εκτισε την οικια του και την στηριξε σε επτα στυλους.Επειτα ετοιμασε τραπεζα σφαζοντας τα σφαγια της και χυνοντας οινο σε οινοδοχειο.Στη συνεχεια καλεσε πολλους συνδετημονες σε αυτην την τραπεζα.Επισηςτα χωρια σοφιας Σολομωντος θ' 2,4,9,10,11,19 δειχνουν οτι η Σοφια ειναι ενυποστατη ειναι παρεδρος του Θεου και προκειται για τον Λογο του Θεου.Επισης α'Κορινθιους α'22-24'...Χριστον Θεου Δυναμιν και Θεου Σοφιαν'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα περισσότερα από όσα αναφέρετε είναι από την Παλαιά Διαθήκη, άρα ακατανόητα σε κάθε σοβαρό Χριστιανό και, γενικώς, σε οποιονδήποτε λογικό άνθρωπο. Εγώ, επιπλέον, αμφιβάλλω κατά πόσον οι ίδιοι οι Εβραίοι καταλαβαίνουν τι περιέχεται σε αυτήν. Τα σχετικά όμως με τη Σοφία που είναι "πάρεδρος του Θεού" και τα οποία προβάλλετε ως 'επιχείρημα' αποδεικνύουν, επιπλέον, αυτό που λέμε εμείς, του Θεόδοτου, ότι η "του Θεού Αγία Σοφία" που έκτισε ο Ιουστινιανός είναι εξέλιξη της εβραϊκής shekinah. Το χωρίο, τέλος, της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής του Παύλου δεν μιλάει καθόλου για "Σοφία πάρεδρο του Θεού" και τα σχετικά. Θεωρεί ότι ο Ιησούς Χριστός εκπροσωπεί σε αυτόν εδώ τον γήινο κόσμο την ισχύ και τη σοφία του Θεού, επειδή αυτό που φαίνεται στους ειδωλολάτρες ως μωρία (=ανοησία) και στους Ιουδαίους ως σκάνδαλο (Δευτερονόμιο κβ΄, 23: κεκατηραμένος υπό Θεού πας κρεμάμενος επί ξύλου...) τελικώς αποδεικνύεται σοφό: ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας. (α΄ προς Κορινθίους, α΄ 21.) Δεν έχουνε σχέση δηλαδή με τη "σοφία" κατηγόρημα του Θεού που αποχωρίζεται και ανεξαρτοποιείται από Αυτόν και λατρεύεται σε χωριστή εκκλησία.
      Ευστάθιος Κυριώτης

      Διαγραφή
  4. Τα χωρια που εγραψα απο την Παλαια Διαθηκη και την ερμηνεια τους τα εχω διαβασει στο βιβλιο του μητροπολιτου Ιεροθεου Βλαχου' Δεσποτικες εορτες'ουτε αυτος ειναι σοβαρος χριστιανος φαινεται .Ειναι εδαφια που χρησιμοποιησαν Μ.Αθανασιος για να απαντησει στον Αρειο αλλα και ο Μ.Βασιλειος στον αγωνα του κατα του Ευνομιου κι ολα αυτα για να αποδειξουν οτι ο Χριστος δεν ειναι κτισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶχε ἀποδεχτῆ ἕνα ἥπιο Ἀρειανισμό. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀντιμετώπιζε μέγα κίνδυνο ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες, ποὺ ἐπιχειροῦσαν νὰ διεισδύσουν στὸν Χριστιανισμὸ μέσω τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Τὸ δικό μας πρόβλημα σήμερα δὲν εἶναι οἱ εἰδωλολάτρες ἀλλὰ οἱ Ἰουδαῖοι, κύριο (ἂν ὄχι ἀποκλειστικὸ) στήριγμα τῶν ὁποίων εἶναι ἡ Παλαιὰ Διαθήκη. Ἡ "Σοφία πάρεδρος τοῦ Θεοῦ"=ἡ Σοφία, σύζυγος τοῦ Θεοῦ (θοῦ, Κύριε, φυλακὴ τῷ στόματί μου), ἄρα ἡ ἑβραϊκὴ shekinah.
    Τὸ τί ἔγραψε ὁ "Μητροπολίτης Ἱερόθεος Βλάχος" δὲν μὲ ἐνδιαφέρει, διότι ὅλοι σχεδὸν οἱ ἐπίσκοποι τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας βεβαίως καὶ εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἀλλὰ καθόλου δὲν ξέρω κατὰ πόσον εἶναι Χριστιανοί.
    Εὐστάθιος Κυριώτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Kυριε Κυριωτη ειμαι ορθοδοξη χριαστιανη ,αυτα που εγραψα ειναι διαδασκαλια της εκκλησιας μας μπορειτε να μου πειτε εσεις τι πρεσβευετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ, αγαπητή Κυρία, προσπαθώ να μην είμαι μόνο Ορθόδοξος αλλά και Χριστιανός. Έτσι, επειδή έχω πια πειστεί ότι τυπικό προσόν για να γίνει κανείς επίσκοπος της Εκκλησίας μας είναι το είναι Μασώνος (σε αθέατη, κατά κανόνα, στοά) και έχοντας υπόψη ότι χωρίς τους ορθόδοξους παπάδες ήταν τελείως αδύνατον ο Κομμουνισμός να επικρατήσει στη Ρωσία, είμαι πάρα πολύ επιφυλακτικός σε όσα "διδάσκει η Εκκλησία μας".
      Ευστάθιος Κυριώτης

      Διαγραφή
  7. Kυριε Κυριωτη,η πιστη μας στηριζεται στα δογματα τα οποια εθεσπισαν οικουμενικες συνοδοι δεν μπορει ο καθενας να κυρηττει οτι θελει ουτε να προσθετει ουτε να αφαιρει οτι δεν του αρεσει Ο καθε χριστιανος πρεπει να γνωριζει τι πιστευει. Κανεις επισκοπος δεν διδασκει δικα του δογματα.Επειδη καποιοι ακομη και επισκοποι αμαρτανουν θα αλλαξουμε την πιστη μας η θα θεωρησουμε οτι ευθυνονται τα δογματα.Αλλωστε οι μεγαλυτεροι αιρεσιαρχες ηταν ιερωμενοι οπως ο Νεστοριος, ο Αρειος.Ομως δεν μου απαντησατε τι πιστευετε. θα ηθελα επισης να διευκρινισω πως παρεδρος σημαινει οκαθημενος πλησιον ο παρακαθημενος δεν σημαινει γυναικα του Θεου.Η Παλαια Διαθηκη ειναι θεοπνευστο βιβλιο εκει προφητευεται η ενσαρκωση του Χριστου δεν θα το απορριψουμε γιατι καποιοι το διεστρεψαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η λέξη πάρεδρος είχε πολλές και διαφορετικές σημασίες στη ρωμαική και ελληνιστική περίοδο. Μπορούσε για παράδειγμα να σημαίνει τα βοηθά πνεύματα διαφόρων μεγάλων θεοτήτων ή και τα πνεύματα (κυρίως νεκρών που πέθαναν βίαια) που δέσμευαν ως υπηρέτες οι διάφοροι μάγοι της εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καὶ πάλι: Θοῦ, Κύριε, φυλακὴ τῷ στόματί μου! Πῶς σᾶς ἦρθε, καλή μου Κυρία, πὼς ἐγὼ πάω νὰ ἀμφισβητήσω τὰ δόγματα της Πίστης μας, τὰ καθιερωμένα ἀπὸ τὶς -Ἑπτὰ νομίζω- Οἰκουμενικὲς Συνόδους; Ἄλλοι (τὸ πιάσατε τὸ ὑπονοούμενο, ἐλπίζω) βαναύσως καὶ ἀδἰστακτα καταπατοῦν τὰ δόγματα αὐτά, σιωπηρῶς ἐπιβάλλοντας π.χ. ἐθνισμὸ/φυλετισμὸ στὴν Ἐκκλησία μας, διαχωρίζοντας τὸν ἄρραφο Χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ, ὑποστηρίζοντας καθεστῶτα ἄθεα, δείχνοντας σαφῆ ἀνοχὴ στὴν ὁμοφυλοφιλία, καθαγιάζοντας προσωπικότητες ποὺ ἀνοιχτὰ διαδίδουν ὑλιστικὲς ἀπόψεις, καλύπτοντας οἰκονομικὰ σκάνδαλα, ἐμμέσως προπαγανδίζοντας τὴ μαρξιστικὴ ἰδεολογία κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.
    Ὅσο γιὰ τὴν πάρεδρο τοῦ Θεοῦ Σοφία, καμία διαφωνία δὲν ἔχω μαζί σας. Ἡ ἐν λόγῳ πάρεδρος κάθεται δίπλα στον Θεό. Ἔ, θηλυκὴ μορφὴ ποὺ -ἰσοτίμως- κάθεται δίπλα στὸν Κύριο τοῦ σύμπαντος μᾶλλον ὡς σὐζυγός του προβάλλεται. Κάτι σὰν
    "Αὐγούστα" δηλαδή, ὅπως καὶ εἶχε ἀποκαλέσει τὴν κα. Δήμητρα Λιάνη ὁ Ἅγιος Τήνου, Σὐρου, Ἄνδρου, Κέας καὶ Μυκόνου, ὅταν ἡ κυρία αὐτὴ ἐπισκέφθηκε τὴν ἐκκλησία τῆς Μεγαλόχαρης στὴν Τῆνο. (Ἐὰν θυμᾶμαι καλά, ὁ τότε Ἅγιος Τήνου, Σύρου κ.λπ., κ.λπ., εἶχε βάλει νὰ χτυπᾶνε καὶ οἱ καμπάνες τῆς Μεγαλόχαρης, γιὰ νὰ προσδώσει ἀκόμα μεγαλύτερη ἐπισημότητα στὴν ὑποδοχὴ τῆς Αὐγούστας, "παρέδρου" τοῦ τότε λαοπρόβλητου Πρωθυπουργοῦ μας.)
    Ἐγώ, καλή μου Κυρία, καμιὰ διαστροφὴ δὲν ἔχω δεῖ νὰ γίνεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ὅποιος ὅμως ἀντέξει νὰ διαβάσει μερικὰ χαρακτηριστικὰ βιβλία της ἀφεύκτως θὰ καταλήξει στὸ συμπέρασμα ὅτι κάτι πολὺ διεστραμμένο ὑπάρχει γενικῶς στὸ σύμπαν καὶ ἰδιαιτέρως στὸν κόσμο μας. Δοκιμάστε καὶ σεῖς - καὶ μοῦ στέλνετε τὰ χαμπέρια. Ὁ Θεόδοτος έλπίζω ὅτι θὰ συνεχίσει νὰ ἔχει τὸν ἱστοχῶρο του ἀνοιχτὸ στὸν μεταξὺ τῶν φιλοπόνων καὶ φιλομαθῶν ἀναγνωστῶν του ἐποικοδομητικὸ διάλογο, ὁπότε περιμένω τὴ δημοσιοποίηση τῆς μελέτης στὴν ὁποία εἶμαι βέβαιος πὼς θὰ σπεύσετε νὰ ἐπιδοθεῖτε. Τώρα γιὰ τὴν "προφητεία"τῆς ἐνσάρκωσης τοῦ Χριστοῦ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη... τί νὰ σᾶς πῶ... σᾶς πιστεύω, ἀφοῦ μοῦ τὸ λέτε, ἀλλὰ ἐμένα καθόλου δὲν μὲ κόφτει. Ἐγὼ δὲν πιστεύω στὸν Χριστό, ἐπειδὴ τὸ λέει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη... καί, ἂν ἐσεῖς ξέρετε κανένα ποὺ νὰ ἔγινε Χριστιανὸς χάρη στὶς "προφητεῖες" τοῦ ἐν λόγῳ "θεόπνευστου" βιβλίου, δεῖξτε τον, γιὰ νὰ τὸν μάθουμε κι ἐμεῖς. Ἄλλωστε, νομίζω ὅτι προφητεία σχετικὴ μὲ τὸν Χριστὸ περιλαμβάνεται καὶ σὲ κείμενο τοῦ Πλάτωνος. Ἂς ἀσχοληθοῦμε λοιπὸν πρῶτα μὲ αὐτὴν τὴν πλατωνικὴ "προφητεία" καὶ μετὰ μπαίνουμε καὶ στὰ βαθύτερα νοήματα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης... ἐὰν τὸ ἀντέξουμε δηλαδή.
    Μὲ θερμοὺς χαιρετισμούς,
    Εὐστάθιος Κυριώτης (ἀείποτε πιστὸς ἐν Χριστῷ τῶ Θεῷ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταπληκτική απάντηση :)

      Εγώ επίσης έχω να προσθέσω πως στη θέση της Παλαιὰς Διαθήκης θα μπορούσαν οι χριστιανοί να έχουν τα Ερμητικά Κείμενα (ένα μεγάλο μέρος τους).

      Διαγραφή
    2. Σατυρε το σχόλιο σου με εξέπληξε ευχάριστα, για πολλοστή φορά! Είναι μαλλον θέμα συγχρονικότητας κάτι σχετικό διάβαζα χθες! Στην αναγεννησιακή Ιταλία υπήρχε ένα ισχυρό ρεύμα (Μιράντολα, Φιτσίνο, Τριθέμιος, Μπρούνο κλπ) που θέλανε να πετύχουν αυτό που ονομάστηκε ως "ερμητική μεταρύθμιση" και θεωρούσαν τα ερμητικά κείμενα εξίσου θεόπνευστα με τη βίβλο αυτή η προσπάθεια πάγωσε καθώς η καθολική εκκλησία τότε αντιμετώπιζε το θέμα της προτεσταντικής μεταρύθμισης και πήρε και τους ερμητιστές η μπάλα...

      Διαγραφή
    3. Περίεργη συγχρονικότητα :) , διαβάζω τα Ερμητικά μετά από αρκετό καιρό και κάθε λέξη ,κάθε φράση οδηγεί στο συμπέρασμα:

      Ερμητικά Κείμενα = o Λόγος

      Διαγραφή
  10. Εκτιμώ τις φιλολογικές σας γνώσεις, αλλά πάρεδρος έχει, στα (αρχαία) ελληνικά μία σημασία: "συμπαρακαθήμενος", "βοηθός", "εταίρος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι και με αυτή τη σημασία της λέξης την χρησιμοποιούσαν και για τα πνεύματα- βοηθούς των θεών και των μάγων. http://de.wikipedia.org/wiki/Paredros

      Διαγραφή
  11. κυριε Συνοδινε γιατι δεν ανατρεχετε στους Πατερες της Εκκλησιας για να δειτε ποια ερμηνεια δινουν εκεινοι στην λεξη παρεδρος και ανατρεχετε στην ερμηνεια της βικιπεδια, εαν εγω εκφρασω μια αποψη θα πατε στον γειτονα σας να σας εξηγησει τις αποψεις μου η θα ρωτησετε εμενα την ιδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα τι ακριβώς συζητάμε; Για το αν η λέξη Πάρεδρος χρησιμοποίούταν και με άλλο νόημα πέρα απο αυτό που δίνουν οι πατέρες της εκκλησίας;

      ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ σχετικά με τη χρήση της λέξης Πάρεδρος (Parhedros)

      1. http://theol.eldoc.ub.rug.nl/FILES/root/2002/595/c5.pdf

      2. http://home.lu.lv/~harijs/Macibu%20materiali%20,teksti/Gramatas%20Seno%20Laiku%20Vesture%20(%20Elektroniski%20)/Antika%20Kultura/Antika%20Kultura/The_Gods_of_Ancient_Greece_Identities_and_Transformations.pdf (σελ. 267, 268)

      3. http://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=3191449

      να συνεχίσω; Νομίζω αυτά τα τρία ειναι αρκετά

      Διαγραφή
  12. Ὁποιοδήποτε λεξικὸ τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης καὶ ἂν ἀνοίξετε, ἡ ἑρμηνεία τῆς λέξης "πάρεδρος" εἶναι αὐτὴ ποὺ δίνει ὁ Θεόδοτος. Ἄλλωστε δὲν νομίζω πὼς οἱ Ἑβραῖοι ("θεόπνευστοι" ἔστω) συγγραφεῖς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης θὰ ἔδιναν ποτὲ στὸν ὅρο "πάρεδρος" τὴ νοηματικὴ ἀπόχρωση πού, κατὰ τὴν ἀνώνυμη Κυρία, περιέχει ὁ ὅρος αὐτὸς στοὺς Πατέρες τῆς καθ'ἡμᾶς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.
    Εὐστάθιος Κυριώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κυριε Συνοδινε εγραψα τι σημαινει η λεξη παρεδρος στην ελληνικη γλωσσα και πως ερμηνευουν τα συγκεκριμενα εδαφια οι Πατερες της Εκκλησιας, ποια ερμηνεια της αποδιδουν αποκρυφιστικα και γνωστικα κειμενα δεν μ'ενδιαφερει ο καθενας μπορει να ισχυριζεται οτι θελει.Εθεσα μια ερωτηση στον κυριο Κυριωτη και δεν μου απαντησε θα την ξανακανω, σε ποιον Χριστο πιστευετε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε πάλι...Βασικά σου απέδειξα πως στην ελληνική γλώσσα η λέξη Πάρεδρος είχε πολλαπλά νοήματα και σχετιζόταν άμεσα και με την αρχαια θρησκεία. Η οποία αρχαία θρησκεία υπήρχε (και σε συνάρτηση με την ελληνική γλώσσα) χιλιετίες πριν εμφανισθούν οι πατέρες της εκκλησίας. Ελπίζω να μην το αμφισβητήσεις και αυτο...

      Αν τώρα η αρχαία ελληνική θρησκεία είναι για εσένα "αποκρυφιστικά και γνωστικά κείμενα" (sic) τότε φοβάμαι πως έχεις σοβαρότατο πρόβλημα κατανόησης της ιστορίας, της θρησκείας και συνολικά της πραγματικότητας γύρω σου.

      Όσο για τον Κυριώτη υποθέτω πως πιστεύει στον ίδιο Χριστό με εσένα, απλά προφανώς δεν ακολουθεί τυφλά τα όσα πρεσβευει η εκκλησία και τυγχάνει να έχει καλύτερη αντίληψη των θεολογικών ζητημάτων από εσένα καθώς και τη συντριπτική πλειοψηφία των χριστιανών που αποδέχεται τυφλά τα όσα του λένε οι παπάδες και εφραίνεται όταν του εύχονται τα αγαθά του Αβρααμ, του Ισαάκ της Σάρας, της Ρεβέκας και άλλων "σπουδαίων" μορφών όταν παντρεύεται.

      Άλλωστε η παλαιά διαθήκη ως σωβινιστικό εθνοθρησκευτικό κείμενο γενοκτονιών, σφαγών, βιασμών και αποκρυσταλλωμένης παράνοιας και ανθελληνισμού (αυτά εσύ όλα τα θεωρείς θεόπνευστα βεβαίως βεβαίως) έχει τόση σχέση με την καινή διαθήκη όσο και ένα ψάρι με ένα ποδήλατο.

      Διαγραφή
  14. Ἂν καὶ κάπως ὀξύς, ὁ κ. Συνοδινὸς μὲ ἐκφράζει πλήρως. Ἡ ἐρώτηση ἐπὶ πλέον: "σὲ ποιὸν Χριστὸ πιστεύετε;"φρονῶ ὅτι κεῖται πέρα ἀπὸ κάθε ὅριο λογικῆς. Σὲ ἕνα Χριστὸ πιστεύουμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί. Οἱ Ἑβραῖοι/Ἰουδαῖοι βέβαια ἔχουν ἄλλον "χριστό", τὸν Κῦρο Β' τὸν Μέγα, βασιλέα τῶν Περσῶν καὶ ἱδρυτὴ τῆς περσικῆς αὐτοκρατορίας (Ἠσαΐας, με΄, 1). Καὶ γνωρίζοντας αὐτὸ ἐγώ, ὅταν ἀκούσω κάποιους θρασύτατους καὶ ἀναιδεῖς ἑλληνοορθόδοξους νὰ λένε τὴ γνωστὴ βρισιὰ "τόν...σου", σπεύδω νὰ ἐπισημάνω μεγαλοφώνως: "Προφανῶς ἐννοεῖς τὸν χριστὸ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης".
    Ἀείποτε ὑπὲρ ὑμῶν εὐχέτης,
    Εὐστάθιος Κυριώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ἡ περὶ Διονύσου αὐτὴ ἀντίληψη, προέρχεται ἀπὸ ἐντελῶς ἀλλότριες ἀναλύσεις, ποὺ οὔτε στὸ ἐλάχιστο δὲν σχετίζονται μὲ τὴν κοσμοθέαση τοῦ ἀρχαίου πολυθεϊστικοῦ κόσμου. Οὔτε μάζες, οὔτε πληβείοι, συμπεριλαμβάνονται στὴν ἔννοια τῆς Διονυσιακῆς λατρείας - εἶναι κάτι ἐντελῶς ἄλλο.
    Οὔτε βεβαίως καὶ ἡ δημοκρατία, αὐτὴ προέκυψε ἄλλωστε ὡς συνέπεια τῆς ἀνόδου τῆς ἐμπορικῆς τἀξεως στὴν ναυτικὴ Ἀθήνα καὶ ὡς μέσο κατάληψης τῆς ἐξουσίας ἀπὸ μια ἐμπορικὴ ὀλιγαρχία ποὺ ἐποφθαλμιοῦσε τὰ προνόμια καὶ αἴγλη τῆς προγενέστερης στρατιωτικὴ ἀριστοκρατία (θεσμὸς τῆς ἡρωικῆς ἐποχῆς).

    Ἡ Διονυσιακὴ λειτουργία εἶναι ἡ ἐντελῶς ἀντίθετη ἀπὸ αὐτὴν ποὺ παρουσιάζουν: δὲν ὀδηγεῖ τὶς μάζες σὲ ἀπείθεια ἀλλὰ ἀντιθέτως ἀποσκοπεῖ στὴν μὲ φυσικὸ τρόπο ἐκτόνωση συσσωρευμένων ὑποσυνείδητων ἐντάσεων καὶ στὸν μετασχηματισμὸ τους, ὥστε νὰ μὴν λάβουν δηλητηριώδη ὑπόσταση ποὺ θὰ ὑπονομεύσει τὴν ἱεραρχία καὶ τὴν καλὴ ἐξουσία. Φθόνος, κακία, κακεντρέχεια, δυσαρέσκεια, ἐπιθυμίες τυφλὲς καὶ ἄκρατες, πόθος τυραννίδος, φοβίες, μίση - ἡ μάζα ἔχει πολλὲς ἀσθένειες, καὶ ἡ βαλβίδες αὐτῆς τῆς 'χύτρας' χρειάζεται νὰ ἐκτονώνονται ἐγκαίρως καὶ λειτουργικῶς, ὥστε νὰ ἀποτρέπονται οἱ ἐκρήξεις καὶ οἱ παρεκτροπές.

    Ἀφήστε λοιπὸν τὰ ψευτοδιανοητικὰ φληναφήματα, καὶ ἀναζητήστε ἀλλοῦ τὰ αἴτια, καὶ ὄχι στὸν Διόνυσο - ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν Πλούτωνα, μὲ τὴν μορφὴ καὶ εἴδωλο ποὺ γίνεται γνωστὸς μεταξὺ τῶν ζωντανῶν. Αὐτὸ τὸ στοιχεῖο, ποὺ καὶ ἀπὸ μόνο του ἀρκεῖ γιὰ νὰ καταδείξῃ πόσο ἔωλες εἶναι οἱ περὶ δημοκρατικῆς διονυσιακῆς λατρείας θεωρίες, ἀπουσιάζει ὄχι τυχαῖα ἀπὸ τὶς βαρύγδουπες ἀναλύσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για το ζήτημα του Διόνυσου και της δημοκρατίας σας παραπέμπω στην ακόλουθη επιστημονική βιβλιογραφία: Giorgio Galli, Cromwell e Afrodite, Raffaele Pettazzoni Mysteries, κλπ.Φυσικά όλοι αυτοί είναι καθηγητές σε μεγάλα πανεπηστήμια του εξωτερικού. Μία συμβουλή: να αντιμετωπίζετε τα θέματα με σοβαρότητα και όχι με εξιδανικεύσεις.

      Α.Γιαννάς

      Διαγραφή
  16. Καθηγητές εἶναι ὄχι πολυθεϊστὲς θρησκευτὲς καὶ συγκεκριμένα τῆς Ἑλληνικῆς θρησκείας, πόσο μᾶλλον θεολόγοι καὶ φιλόσοφοι αὐτῆς. Λοιπὸν;
    Ἐδῶ ἔχουν βγεῖ ἀπίστευτες ἀναλύσεις ξένων καθηγητῶν γιὰ τοὺς Θεοὺς ὡς φυσικὲς δυνάμεις καὶ ..θεοποιήσεις καρπῶν, ζώων κτλ. Μάλιστα... ὥστε οἱ λαμπρὲς τελετές, τὰ μυστήρια καὶ οἱ Ναοί ἦταν πρὸς τιμὴν τῆς βαρύτητος καὶ τῆς τριβῆς. Μισό λεπτό, νὰ σπονδίσω στὰ σιτηρά καὶ τὴν ροπή, καὶ ἐπανέρχομαι.

    Ὡραῖα. Καὶ τώρα, νὰ καταλάβουμε κάτι: Οἱ Θεοὶ δὲν εἶναι ἄνθρωποι νὰ ἔχουν διαβατήριο καὶ νὰ περνᾶνε συνόρα, εἰσαγόμενοι στὴν μία ἢ τὴν ἄλλη χώρα σὲ μία δεδομένη χρονικὴ στιγμή. Οὔτε θὰ πρέπει νὰ συγχέεται ἡ λατρεία ἑνὸς Θεοῦ μὲ τὰ ἰδιαίτερα ἔθιμα σὲ μία ἢ σὲ ἄλλη γεωγραφικὴ περιοχή, ποὺ τὸ ἑνα ἢ τὸ ἄλλο μπορεῖ νὰ ἐξαπλωθῇ καὶ πέραν τῆς περιοχῆς του.

    Ὁ πολυθεϊσμὸς προϋποθέτει μία ἐντελῶς ἄλλη ὁπτική. Δίχως τὴν βαθιὰ κατανόηση αὐτῆς, τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τραγελαφικό.
    Λοιπόν, οὔτε ὁ Διόνυσος ἦταν κάποιος μετανάστης, οὔτε ἡ λατρεία του εἶχε κάποια σχέση μὲ τὴν μετάβαση ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴ ἀριστοκρατία στὴν ἐμπορικὴ ὁλιγαρχία μέσω δημοκρατικῶν ἀνοιγμάτων. Καὶ λυποῦμαι ὄχι γιὰ τὸ ἐπίπεδο τέτοιων ἀναλύσεων, ἀλλὰ γιὰ τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη κάποιοι ποὺ τὶς παίρνουν καὶ στὰ σοβαρά. Ἔχω ἀκούσει καὶ χειρότερα, ὅπως ὅτι "ὁ Δίας ἔφερε τὴν δημοκρατία στοὺς Θεούς". Ἐντάξει, μᾶλλον ἐκεῖ ὀφείλεται καὶ ὅτι ὁ Διόνυσος κατέληξε ...δημοκράτης. Τὸ διχως ἄλλο εὐθύνεται αὐτὸς γιὰ τὴν δημοκρατία τῶν Ἀθηνῶν καὶ ὄχι ἡ μεταρρύθμιση τοῦ Κλεισθένους.

    Νὰ προτείνω καλλίτερα μία ἐξαιρετικὴ πολιτικὴ καὶ ἱστορικὴ μελέτη τοῦ Whibley, μὲ τίτλο Greek Oligarchies, ποὺ ἐξετάζονται τὰ πολιτεύματα τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος καθὼς καὶ τὰ αἴτια μεταβάσεως ἀπὸ τὴν μία μορφὴ στὴν ἄλλη.

    http://www.ancientlibrary.com/oligarchies/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Καθηγητές εἶναι ὄχι πολυθεϊστὲς θρησκευτὲς καὶ συγκεκριμένα τῆς Ἑλληνικῆς θρησκείας,πόσο μᾶλλον θεολόγοι "

      Σταμάτησα την ανάγνωση εκεί...Το επιχείρημα πως θα πρέπει να εμπιστευόμαστε θρησκευτές αντί για ειδικευμένους καθηγητές στα θέματα αυτά είναι ιδιαίτερα κωμικό.

      Θεολόγοι της αρχαίας θρησκείας; Υπάρχουν και τέτοιοι;

      Δεν νομίζω πως έχουμε να πούμε κάτι άλλο επί του θέματος...

      Διαγραφή